Skateboarden is van origine een Amerikaanse sport die ontstaan is eind jaren '60 van de 20e eeuw. De sport is ontwikkeld door surfers en wordt vaak gelinkt met de jeugdcultuur. Deze sport wordt beoefend door middel van een skateboard: een essenhouten plank, met 2 trucks en vier wieltjes waar elk 2 lagers in zitten. Door zich hiermee voort te bewegen en te springen kan men tal van tricks of stunts uitvoeren. Vooruit rijden doet men al steppend, kickend (zie woordenlijst) of slalommend. Door de populariteit van deze sport zijn er speciale hindernissen gekomen die ook gebruikt worden voor BMX en skaten. Inhoud [verbergen] * 1 Geschiedenis * 2 Enkele specifieke hindernissen/disciplines o 2.1 Vert o 2.2 OLDSCHOOL o 2.3 Streetstyle o 2.4 Freestyle o 2.5 Hoogspringen, verspringen o 2.6 Slalom o 2.7 Cruisen o 2.8 StreetSurfing o 2.9 Footskaten * 3 Enkele streetstyle tricks * 4 Enkele vert tricks o 4.1 Naar soort o 4.2 Naar naam * 5 Bekende skateboarders (onvolledige lijst) * 6 Verklarende woordenlijst (geen tricks) o 6.1 Foto's o 6.2 Externe links [bewerken] Geschiedenis De sport werd in de jaren vijftig aan de westkust van de VS door surfers bedacht, door op land te surfen met onder hun surfboard gemonteerde rolschaatswielen. In het begin bestond de discipline enkel uit rijden, slippen en enkele "eenvoudige" figuren of tricks (uit het Engels voor "truc") zoals de wheelie of over hindernissen springen waarbij de plank er onderdook. Tijdens een langdurige droogteperiode in Californië, waardoor mensen hun zwembad leeg lieten staan, vonden de Z-Boys het een goed idee om in de zwembaden te gaan skateboarden waar men tricks bedacht zoals het carven (via verplaatsing van gewicht het rondjes blijven rijden in bowls), later aangevuld met wheelies die boven de bowls uitstaken (nu noemt men dit kickturns). Grote namen uit die periode zijn Stacey Peralta (oprichter van een skateboard bedrijf/team Dogtown en de Z-boys dat later opging in Powell-Peralta) en de legendarische onverschrokken Tony Alva, maar ook de iets minder bekende Jim Muir en Shogo Kubo. Stacey Peralta maakte enkele jaren geleden een film over Dogtown and the Z-Boys, die in de filmhuizen draaide. In het begin waren de boards smal en lang, maar al gauw ging men verschillende stijlen ontwikkelen met aparte boards; steeds bredere voor de verticale disciplines en smallere voor de slalom en freestyle. Een belangrijk medium voor de sport was Skateboarder Magazine, dat vanaf de jaren '60 van de vorige eeuw over de hele wereld werd verspreid. De covers geven een mooi beeld van de mode en ontwikkelingen van het skateboarden. In de jaren '70 werd er weer een fenomeen ingevoerd in deze sport. In plaats van met kleien wielen te rijden, vond men er polyurethane uit. Frank Nasworthy, een Amerikaan, stal deze wielen uit de fabriek waar hij werkte. Oorspronkelijk waren dat rolschaatswielen, maar Frank zorgde er dus voor dat deze onder het skateboard pasten, waardoor de skaters sneller gingen. Al gauw werd snelheidsrecord na record gebroken. Met een aerodynamisch pak en helm brak Gary Hardwick in Fountain Hills, Arizona (26 september 1998) het downhill record met bijna 100 km/u (staand). Nadat de Belgische autocoureur Jacky Ickx in de jaren zeventig een motorisch aangedreven skateboard ontwikkelde, kwam Billy Copeland op het idee om met een motorisch aangedreven skateboard een record te vestigen (112 km/h op 15 mei 1998). Het huidige downhillrecord staat op 120km/u (liggend). Skaten kwam weer in de mode in de jaren '80 met het streetstyle als hoofddiscipline. Vele aanhangers keerden terug van de ramp naar de straat om er diverse figuren te creëren, die nu worden geklasseerd bij de old-school (zoals, bijvoorbeeld, de boneless, no-comply en footplants). Andere disciplines zijn: downhill, parallelle en grote slalom, freestyle, bowl (soort leeg zwembad), ramp (¼ cirkelvormige helling), Hollywood ramp (bowl met plat tussenstuk), hoog- en verspringen (van board op board) en -waar het allemaal mee begon- het cruisen. Ondanks de soms magere belangstelling en de nog magerder media-aandacht in Europa worden er enkele baanbrekende tricks bedacht: * jaren zeventig: de arial - men komt 'los' van de verticale baan (ook air genoemd) * jaren zeventig: de eerste handplants * jaren tachtig: (door Alan 'Ollie' Gelfand) de eerste ollie (arial, sprong zonder het board vast te houden) in de bowl, al gauw gevolgd door de eerste sprong (ollie) over de canyon (=ingang van een bowl). Door de vele variaties die dat baanonderdeel geeft, worden er in de ramps inrijstukken ingebouwd, die als canyon worden gebruikt. * jaren tachtig: de opkomst van de freestyle, met name door allerlei tricks van Rodney Mullen (de kickflip, 50/50's, de impossible en variaties op de handstand zoals de handstand-kickflip. * eind jaren tachtig: de skaters brengen de vert tricks zoals ollie en handplants naar de straat, Mike McGill doet voor het eerst de McTwist; een bs 540 air in de halfpipe. * jaren negentig: verschillende gemeentes gaan skateparken bouwen, met name gericht op het streetstyle. * jaren negentig: handrails komen in de mode - men maakt een ollie op centrale trapleuning die meestal van metaal is, en glijdt naar beneden. * 2005: Danny Way springt met zijn board uit een helikopter in een skatebaan (Maart) en ook nog over de Chinese Muur (Juli). * 2006: De wereldkampioen slalom Giammarco Luca geeft een demonstratie tijdens de openingsceremonie van de Olympische Winterspelen in Turijn. * 2006: Danny Way, die reeds verschillende records beet heeft wat betreft enorm hoge ramps, springt in Las Vegas van 9 meter hoog in een quarterpipe. De vermenging tussen de verschillende skateboard-disciplines gaat ook in de pipe verder door de toevoeging van street-obstakels (banks) op de rand ervan en de uitvoering van kickflips op de transition (=verticaal stuk van de half-pipe). Door een opmerkelijke vermindering van de mediabelangstelling en een gebrek aan nieuwkomers neemt de populariteit van de sport begin jaren tachtig weer af. Bepaalde pioniers zoals Steve Caballero, Rodney Mullen en Natas Kaupas gingen niettemin verder met skaten en het uitvinden van nieuwe figuren, maar in beperkte kring. Rond 1988 kwam skateboarden weer in de mode. De discipline heeft een gebrek aan elan, en de vernieuwing - een zeer belangrijke factor in het skateboarden - is steeds meer nodig. De grote namen van toen, zoals Natas Kaupas en Mark Gonzales beginnen over rails te glijden. Ze geven een nieuwe richting aan het skaten, maar ze blijven op straat. De nieuwe generatie van de jaren '80 zal zich voortaan bezighouden met trappen, rails, stoepranden (curbs), enzovoort. Nieuwelingen zoals Ray Barbee, Mike Carrol, Colin McKay en Salman Agah komen erbij. Deze zijn vandaag de dag nog steeds actief, maar staan niet zoveel in de belangstelling van de media. De Bones Brigade (Caballero, Hawk, McGill, Guerrero) brengt in mei 1989 nog een bezoek aan Scheveningen, Wassenaar en aan Amsterdam om demonstraties te geven. In Duitsland krijgt het skateboarden vaste voet aan de grond door de Titus World Cups, waar zoals verwacht de Amerikanen (bv Christian Hosoi, Ken Park ook de Braziliaan Sergio Negao met een unieke frontside 540) de show stelen. Enkele Baltische Oost-Europeanen verbluffen bij de slalom. Tussen 1992 en 1994 wordt het skateboarden technischer en minder esthetisch. Dit is onder andere te wijten aan de minuscule wieltjes en de smalle boards. Deze periode wordt baggy pants and small wheels genoemd ("baggy-broeken en kleine wielen"). Hiermee eindigt de periode van het skateboardmerk "Powell Peralta". Pépé Martinez, Danny Way (tegenwoordig bekeerd tot de pipes) en anderen veroverden de straat: curbs (stoepranden), gaps, enkele rails. Na enkele jaren flips en andere technische figuren te hebben geperfectioneerd, keert het skateboarden terug naar zijn eerste liefde: grote gaps en rails, maar gekoppeld aan een heel nieuwe techniek. In 1998 begint het festival Jamie Thomas (een beroemd skater die het nog steeds populaire merk Zero creëerde). Bob Burnquist werd in 2005 verkozen tot beste skater aller tijden door op zijn skateboard een loop te maken in een speciale tunnelvormige pipe, waarvan het bovenstuk ontbrak. Hij schreef daarmee geschiedenis want zoiets was nog nooit door iemand gedaan. Tevens was dit record switch. Ryan Allen Sheckler (geb. 30 december 1989) is tegenwoordig net zo veelbelovend als Tony Hawk en Danny Way destijds. Hij werd 's werelds jongste professional skateboarder in 2003 - toen hij 13 was. Hij heeft op zijn 15e ruim 150 wedstrijden gewonnen, waaronder de X-games en de Gravity Games. Het skateboarden is nu door reclame en mode veroverd om zijn rebelse imago en elk zichzelf respecterend dorp heeft nu zijn eigen skatebaan. Een belangrijke wedstrijd in de skate sport zijn de Xgames, het zijn de Olympische Spelen in de extreme sports. Iedere beroemde skater heeft daar geskate en veel nieuw talent wordt er bekend gemaakt, o.a. Evelien Bouilliart. Evelien (15, Aalter, België) werd tijdens de Xgames in 2005 2e. Ze laat veel mannen/jongens het nakijken op haar board, evenals Elissa Steamer (16, San Francisco, USA), pro skater voor Team Zero. Het is een nog volop levende sport. Dat wordt wel bewezen tijdens de WK Freestyle 2005 in Brazilië, waar zelfs deelnemers van 20 jaar geleden (Schulz, Mokulys) en uit Japan aan meededen. Ook de demonstratie van de wereldkampioen slalom Giammarco Luca tijdens de openingsceremonie van de Olympische Winterspelen in Turijn 2006 toont dat er nog een schitterende toekomst is voor deze extreme sport. Achteraf gezien zijn de skaters het meest succesvol als ze met veel fantasie compleet nieuwe wegen inslaan, daarbij geïnspireerd door andere stijlen en zelfs door andere sporten (skiën, surfen). Ook technologische ontwikkelingen spelen een rol, met name de ontwikkeling van nieuwe hindernissen / skateparks zoals de canyon. Zien we in de toekomst misschien magnetische boards zonder wrijving hoveren over metalen banen à la Back to the Future? [bewerken] Enkele specifieke hindernissen/disciplines [bewerken] Vert * Ramp, halfpipe (soort wijde, halve buis, met vlak tussenstuk meestal van hout metaal of steen) [bewerken] OLDSCHOOL * hoge en lage snakeruns * pool * bank * surfen [bewerken] Streetstyle * Handrail (trapleuning) * Rail (metalen buis) * Funbox (meestal houten obstakel, met daaraan vast een handrail en/of curb en/of miniramp) * Stoeprand, curb (rand waar je op kan grinden of sliden) * Manual- of wheeliebox (een blok waar je wheelie/manual tricks op kan doen) * Alles wat je op de straat tegenkomt, zoals vuilnisbakken, bankjes, stoepranden * Launcher- een skate schans met een bolling, waar je jezelf over heen kan "lanceren" * Kicker- een schans zonder bolling * Quarterpipe: een halve halfpipe * Drive: 2 schansen met een middenstuk, bedoelt om overheen te springen * Spine- 2 quarters achter elkaar, verschillend van hoogte. (Soms zijn deze in bowls ingebouwd, zoals in Kortrijk (B), en zijn deze 2-3 meter hoog) * Hip transfer : 2 schansen of quaterpipes in een hoek van 90 graden naast elkaar [bewerken] Freestyle * Freestyle wordt altijd gedaan op vlakke grond zonder obstakels (ook wel Flatground genoemd) [bewerken] Hoogspringen, verspringen * Vlakke plekken, bij voorkeur van asfalt, beton of marmer. Geen halfpipes en quarterpipes. [bewerken] Slalom * Flauwe en ook steile hellingen * Vlak terrein met ergens een helling voor de beginsnelheid * Snakerun (zie woordenlijst) [bewerken] Cruisen * Asfalt straten, bij voorkeur met hellingen [bewerken] StreetSurfing Streetsurfen is een nieuwe manier van skaten dat verschillende boardsports combineert. Het is een fusie tussen golfsurfen, snowboarden en skateboarden, waarbij men op een uitgebalanceerde wijze het board met het eigen lichaam vaart geeft. Het board, ook wel The Wave genoemd, heeft 2 beweegbare decks en 2 zwenkende wielen. Het Waveboard is de nieuwste ontwikkeling op skategebied en is in veel Nederlandse steden al een trend aan het worden. Omdat het makkelijk te leren is, wint het Waveboard aan populariteit bij alle leeftijden. [bewerken] Footskaten * Zonder skateboard skaten, hierbij worden skateschoenen (ook wel footdeck genoemd) gebruikt als skateboard. Pioniers in deze sport waren de leden van Crazy Monkey, wiens tricks op MTV worden vertoond. [bewerken] Enkele streetstyle tricks Ollie Springen door middel van poppen (het naar beneden duwen van de tail met je achterste voet) en het naar de voorkant (nose) schuiven met je voorste voet; dit kan rijdend en stilstaand. Deze truc is bedacht door Rodney Mullen en veel trucs zijn er op gebaseerd. Grinden Met je board over een voorwerp heen "glijden". Grinden op de neus van de plank heet een Noseslide, op het midden van het board heet Boardslide" en op de Tail heet Tailslide. Grinden op het midden van de Truckers heeft 50-50 Grind. Crooked grind een Nosegrind waarbij de Tail 20º tot 60º naar buiten wijst. Wanneer je van de rechterkant komt aanrijden, en een Nosegrind start, gaat de tail 20º tot 60º naar rechts. Grab Tricks Met je handen je skateboard vastpakken en zo door de lucht vliegen. Kickflip Tijdens een ollie het board horizontaal om zijn as laten draaien. Manual en Wheelie Bij een Manuel balanceer je op je twee achterste wielen door naar achter leunen. Tijdens een manuel mag een mag de Tail niet op de grond komen. Dankzij de Tony Hawk's pro skater-serie worden wheelie's ook wel manuals genoemd door de meeste skaters. Dit klopt echter niet. Bij een manual rijd je op twee wielen en bij een Wheelie (ook wel One-Wheel Manual genoemd) rijd je maar op 1 wiel. Je kunt Wheelies en Manuels ook op de voorkant van het board doen. Dit is een stuk moeilijker en ze worden Nose -Manuel of Wheelie genoemd. Back- en Frontside flip Een Ollie waarbij jij met het board 180º of 360º draait. (Wordt vaak afgekort tot Bs of Fs). Gevorderde skaters combineren Bs- en Fs Flips vaak met trucs als een(Varial) Kickflip 360º flip (Tre flip) Je deck horizontaal 360º laten draaien in combinatie met een Kickflip. Deze Truc ziet er indrukwekkend uit en veel beginners willen hem daarom leren. Darkslide Flip Met de wielen naar boven (!) een over een rail grinden Pop Shove-it Ook wel Shuv-it genoemd. Hierbij draait het board 180º. Zelf draai je niet, in tegenstelling tot een Front- of Backside Flip [bewerken] Enkele vert tricks Alle tricks vinden plaats op of boven de rand van een ramp, quarterpipe of halfpipe, tenzij anders aangegeven. Het is de bedoeling dat je netjes landt, met je voeten dus op het board en rijdend in de goede richting! [bewerken] Naar soort * Backside: Als tijdens de draai je gezicht naar de quarter of halfpipe is gericht. * Boned: Als je alle moeite doet om alléén het board zo hoog mogelijk voor je te houden tijdens een trick. * Frontside: Als tijdens de draai je gezicht naar buiten de baan is gericht. * Lean air, lien air : Tijdens een frontside air beide knieën extreem buigen zodat de wielen naar beneden wijzen. * Liptricks : Met je board op de rand balanceren, sliden of grinden. * Sad: Als je alle moeite doet om alléén de nose van het board zo hoog mogelijk te houden tijdens een trick. * Stalefish: Als je je board beetpakt met je hand achter je benen langs. * to fakie: Als je, nadat je de trick hebt gedaan, 'achteruit' rijdt. Dit gebeurt bijvoorbeeld als je een quaterpipe op rijdt. Als je weer terugrijdt, rij je omgekeerd. * Sex Change: Als je lichaam een halve draai maakt tijdens de landing, maar je board niet meedraait (ook wel Pauliño genaamd)

biggest idiot ever. doesnt accept flags. fuckin faggot suck a dick

pga with oep a womkakkers

unfair player; decides fights between flagged players...

Geschiedenis De eerste ideeën over het bestaan van zwarte gaten dateren uit 1790 toen de Engelse geoloog John Michell en de Franse wiskundige Pierre-Simon Laplace onafhankelijk van elkaar het bestaan van onzichtbare sterren veronderstelden. Ze berekenden aan de hand van de wetten van Newton de massa en de omvang van objecten waarvan de ontsnappingssnelheid groter zou zijn dan de lichtsnelheid. Volgens hen was het voor materie in theorie mogelijk om aan hun sterren te kunnen ontsnappen. Dat de lichtsnelheid de maximale snelheid was werd in 1905 aannemelijk gemaakt door Albert Einstein in zijn speciale relativiteitstheorie. In 1916 publiceerde Einstein de algemene relativiteitstheorie, een nieuwe theorie over de zwaartekracht. Enkele maanden later vond Karl Schwarzschild het door de relativiteitstheorie voorspelde zwaartekrachtsveld voor een puntmassa, waaruit de theoretische mogelijkheid van een waarnemingshorizon bleek. Schwarzschild zelf beschouwde deze horizon niet als fysisch realistisch; de waarnemingshorizon bleek later echter wel degelijk betekenis te hebben en wordt tegenwoordig geïnterpreteerd als de "rand" van het zwarte gat. J. Robert Oppenheimer, de latere vader van de Amerikaanse atoombom en zijn student H. Snyder kwamen in 1939 met de eerste nauwkeurige berekening van de vorming van een zwart gat uit een gasbol volgens de algemene relativiteitstheorie. Roy Kerr vond in 1963 een familie van exacte oplossingen van Einsteins vergelijkingen zonder elektrische lading die later op zwarte gaten bleken te slaan. Algemene oplossingen voor de Einstein-Maxwell vergelijkingen met lading werden daarna gevonden door Newman en anderen in 1965. Met de Kerr-Newman geometrie kunnen draaiende (on)geladen zwarte gaten worden beschreven. In 1967 introduceerde de Amerikaanse theoretisch natuurkundige John Wheeler - die eerder onder meer aan de waterstofbom had gewerkt - de naam zwart gat voor dergelijke objecten. De bondige uitspraak "Een zwart gat heeft geen haar" (No hair theorema: A black hole has no hair) is ook van hem afkomstig. Wheeler bedoelde dat een zwart gat eigenlijk een eenvoudig voorwerp is. Alle eigenschappen zijn af te leiden uit zijn massa, elektrische lading en impulsmoment. [bewerk] Waarneming De moeilijkheid met het waarnemen van zwarte gaten in het heelal is dat ze door hun sterke zwaartekrachtsveld geen licht kunnen uitstralen. Waarneming van deze hemellichamen is daardoor alleen indirect mogelijk, bijvoorbeeld door het gedrag van sterren in de onmiddellijke nabijheid te bestuderen. Gas van een nabije ster wordt naar het zwarte gat getrokken en gaat er een baan omheen beschrijven, daarbij een zogenaamde accretieschijf (aangroeischijf) vormend. Doordat de materie aan de binnenkant van de schijf sneller draait dan de lagen die er wat meer vandaan liggen, ontstaat er wrijving. Deze wrijving veroorzaakt röntgenstraling, die wij kunnen waarnemen met een röntgentelescoop. Het bestaan van andere zwarte gaten is afgeleid uit de bewegingen van één enkele ster of een dubbelster die om iets heen draaien wat niet zichtbaar is. In het centrum van de Melkweg bevindt zich naar alle waarschijnlijkheid een zwart gat: Sagittarius A*. De massa hiervan kan bepaald worden door de banen van sterren te bestuderen die zich in de buurt van het centrum van de Melkweg bevinden. Hij wordt geschat op circa 3,7 miljoen zonsmassa's. In de buurt van een zwart gat vormen zich nieuwe sterren[1]. [bewerk] Ontstaan De meeste zwarte gaten zijn de overblijfselen van hypernova- of supernova-explosies. Als de kern van de exploderende ster meer dan ongeveer 5 keer zo zwaar is als de zon, implodeert de kern van de ster uiteindelijk tot een zwart gat. Het centrum van het zwarte gat is een punt van een oneindig grote dichtheid met een oneindig klein volume, singulariteit genoemd. De zeer zware zwarte gaten die in de centra van sommige sterrenstelsels te vinden zijn en een massa van enkele miljoenen zonsmassa's hebben, zijn waarschijnlijk kort na de oerknal ontstaan. Sinds kort zijn er ook zwarte gaten bekend met een massa van enkele duizenden zonsmassa's maar hoe die ontstaan zijn is nog niet duidelijk. Het is niet bekend wat zich in en rond de singulariteit precies afspeelt, aangezien de algemene relativiteitstheorie op zulke kleine afstanden niet meer exact geldig is. Om dit probleem op te lossen, zal de relativiteitstheorie gecombineerd moeten worden met de kwantummechanica tot een nog onbekende theorie van de kwantumzwaartekracht. De snaartheorie en de daarvan afgeleide M-theorie zijn hypothesen die dit proberen door één universele basistheorie op te stellen. Bij een kernmassa tussen de 3 en 5 maal de massa van de zon eindigt de ster als een quarkster. Bij een kernmassa tussen 1,4 en 3 maal de massa van de zon eindigt de ster na een supernova als neutronenster. Bij een massa kleiner dan 1,4 maal de massa van onze zon blijft een witte dwerg over, die vervolgens zeer langzaam afkoelt tot zwarte dwerg. [bewerk] Verdampen door Hawkingstraling De Engelse natuurkundige Stephen Hawking toonde in 1974 theoretisch aan dat zwarte gaten langzaam moeten verdampen. Volgens de onzekerheidswetten in de kwantumwereld ontstaan op de waarnemingshorizon voortdurend paren deeltjes en antideeltjes. Normaal heffen deze deeltjes zich bijna onmiddellijk weer op door onderlinge annihilatie zodat het energie effect weer nul is. Bij een zwart gat gebeurt het echter soms dat een deeltje in het zwarte gat valt en dat het andere ontsnapt in de ruimte. Met andere woorden: er komt straling uit. Dit wordt ook wel 'Hawkingstraling' genoemd. De energie hiervoor wordt onttrokken aan het zwarte gat. Dit wordt iets kleiner. Hoe kleiner het zwarte gat hoe sneller dit zal gaan. Na een tijd kan zo een zwart gat helemaal 'verdampen'. Aanvankelijk werd door sommige natuurkundigen gedacht dat de informatie die verloren ging doordat er bij het ontstaan van een zwart gat materie in viel, voorgoed verdwenen was. Hawking sloot samen met Kip Thorne een weddenschap over deze vraag af met John Preskill, die beweerde dat de informatie niet definitief verloren ging. In 2004 verloor Hawking deze weddenschap door zelf op een conferentie bekend te maken dat hij een mechanisme had gevonden waardoor de informatie die in het zwarte gat was verdwenen, weer vrij kon komen bij het verdampen van het zwarte gat. [bewerk] Soorten zwarte gaten Er worden vier soorten zwarte gaten onderscheiden: * Miniatuur zwarte gaten : met afmetingen tussen die van een proton (10-15 meter) en een Planck deeltje (10-35 meter). Ze verdampen door Hawkingstraling in een fractie van een seconde. Dit type zwarte gat is volgens Stephen Hawking niet ontstaan door zijn eigen zwaartekracht, maar door druk van buitenaf en zou tijdens de oerknal kunnen hebben bestaan. Als blijkt dat de Planck-schaal in de orde van TeV is, is het mogelijk om in de Large Hadron Collider die bij CERN in Genève is gebouwd deze zwarte gaten te produceren. Dan zouden verschillende kosmologische theorieën experimenteel getest kunnen worden (eerste test vond plaats op 10 september 2008). Volgens sommige theorieën bestaat het kwantumschuim eveneens uit miniatuur zwarte gaten die volgens de onzekerheidswetten inherent aan de kwantumwereld voortdurend in en uit de virtuele ruimte schieten. * Stellaire zwarte gaten : met een massa van omstreeks 5 tot 100 zonnemassa's die ontstaan zijn uit een supernova van een zware ster. * Middelgrote zwarte gaten: met een massa van 500 tot 1000 zonnemassa's. Over de evolutie van dit soort zwarte gaten is weinig bekend. Dit type werd door de Chandra X-ray Observatory ontdekt in het stelsel M82 op een afstand van 600 lichtjaar van het centrum. * Superzware zwarte gaten : met een massa van meer dan een miljoen keer de massa van de zon. Ze worden aangetroffen in de centra van sterrenstelsels. [bewerk] Zwaartekrachtlens Een zwaartekrachtlens doet zich voor als het licht van een verre heldere bron zoals een quasar door een zwaar hemellichaam wordt afgebogen. Dit heet in het Engels gravitational lensing. Het is een van de waarnemingen waarmee de voorspellingen van de algemene relativiteitstheorie getoetst kunnen worden. Volgens die theorie vervormt een massa de omliggende ruimte en moet licht deze kromming volgen wat een lens-effect geeft. Een bron kan dankzij een zwaartekrachtlens voor de waarnemer soms verscheidene beelden voor de waarnemer opleveren. Als bron, zwaar hemellichaam en waarnemer op een lijn liggen, leidt de symmetrie tot een ringvormig beeld, een Einsteinring. Omdat elk zwaar object zulke effecten kan geven, worden sommige lens-effecten aan de hemel waarschijnlijk niet door afzonderlijke zwarte gaten maar door verre melkwegstelsels veroorzaakt. [bewerk] Voorbeelden De Chandra X-ray Observatory heeft in september 1999 en oktober 2000 opnamen gemaakt van het centrum van ons melkwegstelsel. Daar werd een enorm zwaar zwart gat waargenomen met de massa van 2,6 miljoen zonnemassa's. Dit zwarte gat wordt in verband gebracht met de radiobron Sagittarius A*. Met de Europese XMM-Newton satelliet worden regelmatig waarnemingen gedaan aan zwarte gaten (officieel: mogelijke zwarte gaten, "black hole candidates"), zie onder Externe Links. In onze Melkweg hebben we behalve Sagittarius A* in het centrum nog een aantal mogelijke zwarte gaten die dichterbij staan. Het gaat steeds om rö

PGA, ban this lowlife please

pga

pga with cooldude457, doesnt respect flags

attacks flagged players

PGA with cooldude457